Gepubliceerd op 7 oktober 2017 08:50
Johan van den Ende vertelt over zijn 1.000 vrienden
Wanneer je zes jaar bijna dagelijks aan een verhaal hebt gewerkt wordt het een onderdeel van je; dat was het al, maar je beseft dat pas als het echt klaar is. De euforie neemt je mee, maakt dat je je opgelucht voelt en verdrietig; het is ook een afscheid. De vermenging van die emoties is verwarrend en drukt af en toe een radeloosheid naar boven die je bijna doet besluiten nog even door te schrijven. Nog één keer met de personages samen kunnen zijn…
Dan is het goed dat er drukkers zijn met rationele planningen die je op donderdag bellen dat vrijdag de boeken klaar zijn. Die vrijdag was vandaag en het was daarom dat Joanne en ik vanmiddag met gezwinde spoed naar Groningen reden. Ze stonden in de expeditiehal: 1.000 boeken op drie pallets. We pakten er een af, bewonderden de kaft, wogen het boek, bladerden er doorheen en roken het papier met de verse inkt. We keken elkaar aan, hielden beiden het boek vast en voelden het gewicht van onze trots: zwaarder dan drie pallets.
Het gaat jullie goed, 1.000 vrienden! Ga de lezers mijn verhaal vertellen en vergeet niet de liefde te tonen waarmee ik het heb geschreven.
Johan van den Ende
Reactie plaatsen
Reacties